میکالف رویال وینیج مردانه M. Micallef Royal Vintage

سلطنتی کهن

حتمن شما هم شنیدید که این با آونتوس مقایسه میشه و خیلی‌ها عقیده دارن‌ این آونتوسی ‌است در شمایل دودی تر. وجهه بارز این و آونتوس رایحه غالب سرو گونه‌ای است که در آونتوس (وینتیج) به چوب درخت غان (اورس) محول شده و در رویال وینتیج به سرو خشک و چوبی و سایپرولی-دودی . رایحه ی چرم رو من در این عطر متوجه نشدم.

تمام حافظه‌های بویایی‌ام از چرم رو هم که جستجو میکنم چیزی برای بسط دادن به این پیدا نمیکنم. یک رایحه سروی ِ چوبی و نیمه رسمی اما خشک و بیمار داریم.‌ برگاموت و پتیت گرین (حاصل تقطیر برگ درخت نارنج) بجای اینکه قسمتی از عطر باشند قسمتی از سرو رو بازسازی میکنن تا سبز تر و اندکی آروماتیک تر بنظر برسه و کمی نا محسوس مزه‌ی بالزامیک و دارویی از پچولی اندونزی با همون رایحه تیپیک خودش سعی میکنه این‌عطر رو رسمی‌تر و شیک‌تر خاتمه بده که خب البته موفق نمیشه.

رویال وینتیج تقریبن خطی و کدر و آفتاب خورده شروع میکنه اما القای فضای سرو گونه ش باعث میشه تصور و دلیوژن ِ استشمام یک رایحه خنک رو داشته باشید. رویال وینتیج به نظر من اگر ازش خوشتون بیاد عالی است. نتیجه‌ای چوبی و خشک و بی روح و کم حرف و کلافه و عصبی رو در پی داره. رویال وینتیج شبیه به حرف زدن با گلوی خشکه. دیدن یک فیلم از یک صفحه نمایش با رزولوشن پایین. یه تصویر سیاه و سفید از جنگل سرو.

رویال وینیج

از میان عطرهای مشابه اونتوس، mancera cedrat boise و montblanc explorer رو تست داشتم و همچنین این عطر..
به نظرم با اختلاف یه سر و گردن از بقیه بالاتره و تفاوت کیفیت رایحه برام کاملا واضح بود..
اگر به خانواده اونتوس علاقه دارید تست و خرید این کار توصیه میکنم..

کرید اونتوس یا رویال وینتیج میکالف

من بین این دو قطعا میکالف رو انتخاب میکنم. چون هم از لحاظ قیمتی مقرون به صرف هست هم اینکه به زعم من پدر مادردارتر از اونتوس هست. اما یه نکته هم خاطر نشان بشم هیچی اونتوس نمیشه!!